High Roller - Een groep mensen vervoeren
De originele Crazy Taxi was een van de meest fysiek pijnlijke en emotioneel bevredigende games die ik ooit heb gespeeld.
De spelmechanismen hebben veel moeite gestoken in de handen, maar hoe pijnlijk het ook was, het was onmogelijk om het spel neer te leggen. De tweede Taxi kwam uit op de Dreamcast, en hoewel sommigen er een hekel aan hebben, is het nog steeds een solide game. Nu komt Crazy Taxi 3, exclusief voor de Xbox. En hoewel de gedachte alleen al dat Crazy Taxi de verbazingwekkende Xbox-hardware gebruikt, genoeg is om iemand over zijn shirt te laten kwijlen, vielen de resultaten behoorlijk tegen.
Ik was nooit een grote fan van Crazy Taxi 2, maar het had tenminste wat innovatie. Het bood meerdere client-drops en Crazy Hop, wat de gameplay aanzienlijk veranderde. En hoewel de nieuwe steden niet zo geweldig waren, waren de minigames fantastisch, en dat maakte de game in ieder geval anders dan de eerste Taxi. Maar de enige echte innovatie in Crazy Taxi 3 is het herontwerp van de West Coast-stad vanaf de eerste TC, zodat je Crazy Hop en multi-customer pick-up kunt gebruiken. Natuurlijk hebben ze geweldig werk geleverd, maar wat hier staat, lijkt meer op een port van een game van een jaar oud dan op een nieuwe versie. In ieder geval zou het Crazy Taxi 2.5 moeten heten. En dat is jammer.
Spel
Als je nog nooit Crazy Taxi hebt gespeeld, is er iets mis met je. Maar de kwestie is het volgende. Je bent een taxichauffeur die een groot bedrijf wil worden door vreemde klanten naar hun bestemming te brengen. Het is aan jou om op de knoppen te drukken, te versnellen, te driften en te springen om de luxe te vinden. Er zijn ongeveer 40 verschillende locaties in het spel (waarvan veel echte winkels zijn zoals KFC en Tower Records), dus je zult een heleboel snelkoppelingen moeten onthouden om te slagen. Voeg hier nog een paar minigames aan toe en we hebben een game die bij de release een sensatie veroorzaakte.
De serie heeft zijn roots behouden. Het is in wezen hetzelfde spel als CT 2, maar met enkele cosmetische veranderingen, een nieuwe stad en enkele nieuwe minigames. Het is niet veel anders dan wat de meeste games in de franchise doen. Een paar nieuwe aanpassingen en dan het spel uitbrengen om enorme verkopen te genereren. Het probleem ontstaat pas wanneer de oude leuke gameplay niet meer zo leuk is. Dat is precies wat hier is gebeurd. De gameplay is niet erg goed bewaard gebleven, of beter gezegd, hij heeft zich niet erg goed gedragen naar de nieuwste versie.
Om je te verplaatsen in Crazy Taxi 3, heb je wat gekke vaardigheden nodig. Degenen die TC 2 beheersen, hebben een voordeel ten opzichte van anderen, omdat er geen nieuwe vaardigheden te leren zijn. Crazy Dash (rijden en accelereren tegelijk) is nog steeds de belangrijkste vaardigheid van allemaal. Je moet altijd elegant zijn. Er is ook de Crazy Hop, waarmee je het hydraulische systeem kunt gebruiken om de cabine in de lucht te brengen. Niet te vergeten Crazy Drift, Crazy Stop en Crazy Drift Stop. Het verliest niets van de kenmerken van de vorige taxi's, maar wint er ook niets aan.
De sleutel tot het verslaan van Taxi bestaat uit twee delen. Allereerst moet je de verschillende vaardigheden van de gekken onder de knie krijgen. Dit helpt je om alle vijfentwintig minigames te doorlopen en zorgt ook voor succes bij normaal spel. Een ander ding dat je moet doen om succesvol te zijn, is de stad verkennen. Dit is altijd een kenmerk geweest van alle Crazy Taxi-spellen, maar in de nieuwste misschien wel meer. De nieuwe stad, Glitter Oasis, strekt zich uit in iets andere richtingen. Binnen de stad zelf (die enigszins is gemodelleerd naar Las Vegas), is het niet zo moeilijk om je weg te vinden. In feite is de stad te gemakkelijk om je te verplaatsen. Maar buiten de stadsgrenzen heb je zeker snelkoppelingen nodig. Als je op een woestijnsnelweg of door de Grand Canyon rijdt, kun je gemakkelijk verdwalen of een verkeerde afslag nemen. Er zijn tal van kleine snelkoppelingen in deze delen die een expert nodig heeft om te leren.
Als je niet zo'n coole taxichauffeur bent, vind je nog steeds wat leuks bij Glitter Oasis. Maar het is onwaarschijnlijk dat u veel resultaat zult behalen, simpelweg omdat die snelkoppelingen van vitaal belang zijn voor succes op de lange termijn. Natuurlijk kun je klanten naar hun bestemming krijgen, maar je zult het niet snel genoeg kunnen doen om je toegewezen tijd te vergroten. De westkust van de eerste Taxi en de Little Apple van de tweede zijn opnieuw ontworpen. Het herontwerp van Little Apple is niets bijzonders, maar de westkust is fantastisch. Het is nog steeds de beste stad in de serie, en nu is het zelfs nog beter. Je kunt nu meerdere klanten afzetten en er is een Crazy Hop beschikbaar (wat tijdens de eerste Taxi niet mogelijk was).
Maak een wandeling door de heuvels van San Francisco, maar ga deze keer de daken op. Er zijn niet zomaar een paar daken. Overal aan de westkust vind je tal van kleine verrassingen. Je krijgt niet alleen toegang tot nieuwe plekken (zoals de grote oceaan), maar de stad zelf wordt ook iets uitgebreid. De oude spandoeken zijn hetzelfde gebleven, zoals de kerk en de Fila winkel. De clients zijn gewijzigd om de meerdere groepen weer te geven die nu beschikbaar zijn in de serie.
Multiclients waren een geweldige toevoeging aan CT 2, en het is leuk om te zien dat Hitmaker ze in de 3e editie heeft behouden. In principe kun je kleine groepen gelijkgestemde mensen, zoals bodybuilders of huisdieren, oppikken en op verschillende locaties afzetten. Hoe cool dit ook is, Crazy Taxi heeft het nog steeds niet naar een hoger niveau getild. Waarom zou u er niet voor zorgen dat u onderweg meerdere individuele klanten kunt verzamelen? U brengt de dame bijvoorbeeld al naar het casino als u een andere klant ziet en besluit hem ook op te halen. Je kunt het nog niet doen, maar het is de moeite waard om te overwegen waarom niet. Natuurlijk, met de kracht van de Xbox en twee solide Taxi-games onder zijn riem, zou Hitmaker die sprong voor CT XNUMX kunnen maken.
Hoe leuk het ook is om door de steden te rijden, minigames zijn de juiste keuze. Deze keer krijgen spelers een Crazy X-game aangeboden met vijfentwintig minigames. Daarin leer je de vaardigheden die je nodig hebt om op verschillende niveaus te concurreren. Als je vaardigheden niet toereikend zijn, zullen deze minigames een echte kwelling zijn. Maar hoe frustrerend ze ook zijn, het is onmogelijk om te stoppen met proberen. En dat is wat de serie zo populair heeft gemaakt. Dit onvermogen om het commando los te laten.
Hoewel CT 3 meer minigames heeft dan de vorige twee versies, lijken ze een beetje goedkoop. Sommige missies zijn bijna rechtstreeks overgenomen uit eerdere delen van Taxi. En in plaats van interessante nieuwe sets te maken, heeft Sega sets van eerdere minigames hergebruikt. Sommigen noemen het misschien nostalgie, maar eigenlijk ziet het er gewoon goedkoop uit.
Crazy Taxi is nog steeds leuk, vooral de bijgewerkte West Coast, maar de gameplay is niet veel veranderd. Niet slecht, want de game heeft altijd robuuste besturing gehad, maar biedt niets nieuws in de nieuwe versie? Teleurstellend.
Grafiek
Niet alleen de gameplay is intact gelaten, maar ook de graphics. Afgezien van de verbluffende Wreckless-achtige neonverlichting van Glitter Oasis, ziet Crazy Taxi 3 er van kop tot staart uit als een Dreamcast-game. Voor het grootste deel loopt het spel soepel, maar het vertraagt op sommige plaatsen, vooral in de glinsterende Glitter Oasis. De grafische toevoegingen van Xbox zijn zo minimaal en subtiel dat ze moeilijk te herkennen zijn. Het meest opvallend zijn de felle neonlichten van Las Vegas. Maar deze prachtige lichten verlichten slechts een klein deel van de stad en ze zien er ongelooflijk misplaatst uit tegen een achtergrond van nogal lelijke auto's, trottoirs, gebouwen en mensen. Het contrast is zodanig dat het de rest van het spel slechter doet lijken dan het in werkelijkheid is.
Waar zijn mijn mooie reflecterende auto's? Of de gevarieerde voetgangersanimatie? Waarom is er zoveel ongelijkheid? Je kunt niet een klein deel van een scène Xbox-waardig maken en de rest achterlaten als Dreamcast-beelden. Als je alles wilt geven, doe het dan.
De verlichting, inclusief de koplampen, is de enige grote visuele verbetering ten opzichte van taxi's uit het verleden. Maar ook zonder de verlichting is Glitter Oasis een complete teleurstelling. Las Vegas is een geweldige plek om inspiratie op te doen, maar de stad hier is helemaal niet inspirerend. In feite is de stad vrij klein en veel van de beurzen brengen je naar de nogal kale delen van de Grand Canyon en de woestijn. Waarom is hier geen achtbaangebouw? Waarom lopen er niet meer interessante mensen rond? Wat dacht je van humoristische bewegwijzering? Een paar flitsende auto's voor het verkeer? Een verwijzing naar Liberace of Elvis? Hoe kun je Las Vegas oninteressant maken?
Het is duidelijk dat er geen moeite in deze versie is gestoken, aangezien de nieuwe stad, Glitter Oasis, veel spannende Las Vegas-perspectieven mist. De stad had een lust voor het oog kunnen zijn, maar is het niet. Het is vlak (behalve die grote ravijnen) en mist vitaliteit. En als je Las Vegas gaat recreëren, mag vitaliteit niet ontbreken.
klinken
Crazy Taxi 3 is het enige dat Bad Religion en The Offspring in bedrijf houdt. Er is iets zeldzaams in videogames waarbij een stelletje stront als The Offspring erg leuk kan zijn op een console. Op de radio of tijdens een concert? Totale onzin. Maar om de een of andere reden lijken de uren besteed aan luisteren tijdens het spelen van CT 3 niet zo erg. Het zou mooi zijn als de andere twee bands, Bad Religion en Citizen Bird, meer zichtbaarheid zouden hebben, want ze hebben talent.
Hoewel er aan Taxi niet veel is veranderd, hoewel het wel had moeten gebeuren, is het leuk om te weten dat The Offspring altijd met die naam zal worden geassocieerd. Het zou verkeerd zijn om tegen gebouwen aan te botsen als de vreselijke muziek mijn zere vingers niet kalmeerde. Dat er maar negen nummers op staan (drie van elke band) valt een beetje tegen. Vooral als je er rekening mee houdt dat de meeste van eerdere taxi's zijn overgenomen. Maar misschien is drie Offspring-nummers alles wat je elk jaar nodig hebt om te overleven.
Wat geluidseffecten betreft, is er hier niets dat je niet in eerdere versies hebt gehoord. Geschreeuw, crashes, brandende banden en irritante taxichauffeurs: alles is hetzelfde als altijd. De stad trilt nog steeds niet van geluid en de bewoners bieden niet genoeg diverse gesprekken om naar te luisteren.
vonnis
Het is vreemd hoe een game nieuwe minigames en zelfs een geweldig nieuw niveau kan hebben en toch oud aanvoelt. Fans van de Taxi-serie zullen dit spel zeker oppikken, wat het ook zegt. Voor degenen die nog nooit met Taxi te maken hebben gehad, zal de game aanvoelen als een nieuwe ervaring. Maar voor ons veteranen is dit one-trick-spel al een beetje saai. De minigames zijn nog steeds de beste van de serie, maar hier worden ze vrij eenvoudig zodra je het taxirijden onder de knie hebt. Sommige zijn ook rechtstreeks overgenomen uit eerdere versies van de game, wat ronduit goedkoop lijkt. Je kunt hier nog steeds plezier beleven, maar deze game zal je zeker niet maanden (of zelfs weken) naar beneden halen zoals het origineel. Het is misschien geweldig voor $ 30, maar het prijskaartje van $ 50 is misschien overdreven. Het is duidelijk dat het creatieve instinct dat de Taxi-serie tot leven bracht aanzienlijk is afgenomen. Ofwel moet Hitmaker een stap terug doen en de franchise herwerken tot iets nieuws en spannends, of het moet gewoon de geest geven en de eens zo geweldige game laten ontsnappen naar groenere weiden.