Elementy płyty głównej komputera

Są tacy, którzy zastanawiają się, po co te zmiany. Inni nawet się ich boją. Jednak jeśli chodzi o technologię, zawsze są niezbędne. Nieustanne poszukiwanie usprawnień w funkcjonowaniu elementy płyty głównej komputera jest tego przykładem.

Elementy płyty głównej: koncepcja

Podobnie jak wiele innych rzeczy w świecie technologii, płyta główna ma różne nazwy. W taki sposób, że ta część komputera jest również często nazywana: płytą główną, płytą logiczną lub płytą systemową. Ostatecznie to ona jest najważniejszą częścią komputera, ponieważ to ona łączy wszystkie jego elementy i nawiązuje między nimi komunikację.

Jest to wtedy prostokątna płaska płyta, na której umieszczane są różne główne elementy, takie jak:

• Mikroprocesor zakotwiczony w elemencie zwanym gniazdem.
• Pamięć, zwykle w postaci modułów.
• Gniazda rozszerzeń, do których podłączone są karty.
• Różne chipy kontrolne.

Później omówimy szczegółowo każdy z tych elementów. Na razie zamierzamy ustalić główne typy płyt głównych, które istnieją i były.

Główne rodzaje

Producenci części płyty głównej od lat wyznaczają standardy w zakresie kształtów i rozmieszczenia elementów, w zasadzie po to, aby obniżyć nakłady czy wydatki i ułatwić ich wymianę. W oparciu o te standardy powstały następujące typy płyt głównych:

Dziecko-AT

Jest to klasyczny standard, który był utrzymywany przez lata, od modelu 286 do pierwszego Pentium w połowie 1996. Był stale aktualizowany, aby wspierać nowe funkcje, które były rozwijane. Ten fakt oraz łatwość wymiany płyty głównej tego typu sprawiły, że jest to pierwszy w historii format, który można aktualizować.

Jednak wraz z pojawieniem się kart dźwiękowych, CD-ROM-ów i innych elementów peryferyjnych ujawniono ich słabości, takie jak: słaba cyrkulacja powietrza w skrzynkach i nadmiar kabli do ich działania. Aspekty, które przyspieszyły wyjście z rynku.

rozszerzenie LP

Jest to typowa konstrukcja komputerów stacjonarnych z wąską obudową, zbliżoną rozmiarami do Baby-AT, opracowana pod koniec 1986 roku. Odniosła znaczący sukces ze względu na niski koszt, jaki reprezentowała dla niektórych firm, ale jednocześnie przedstawiał szereg wad, które spowodowały, że wyszedł z użycia.

Po pierwsze, specyfikacje formatu nigdy nie były w pełni publiczne, co utrudniało aktualizację komponentów. Ponadto różne modele płyt LPX nie były ze sobą kompatybilne, co uniemożliwiało wymianę między nimi. Wreszcie, ze względu na położenie karty na środku planszy, rozpraszanie ciepła było utrudnione. Fakt, który został zaakcentowany w 1997 roku, spowodował jego definitywny upadek.

ATX

To standard par excellence. Narodził się w 1995 roku, stanowiąc znaczną poprawę w stosunku do dwóch poprzednich modeli, zwłaszcza pod względem systemu wentylacji i zmniejszenia ilości kabli w nim. Ponadto jego twórca opublikował specyfikację formatu, co spowodowało, że szybko się rozprzestrzenił i stał się najpopularniejszym formatem do dziś.

Obecnie zachowana jest większość jego zalet, takich jak: relokacja w jej obrębie takich elementów jak procesor, pamięć i złącza wewnętrzne. A także ulepszenie systemu chłodzenia, poza niskim kosztem dla producenta.

Autorskie projekty

Są to płyty o osobliwych rozmiarach i kształtach, projektowane przez dużych producentów komputerów, głównie dlatego, że istniejące konstrukcje nie odpowiadają ich potrzebom. Dlatego są to modele ekskluzywne, należące do jednego producenta. Nie są one powszechnie stosowane, ponieważ specyfikacje formatu nie są publiczne, a płyty tego samego modelu, ale od różnych producentów, nie są ze sobą kompatybilne.

Modele przestarzałe (poprzednie w stosunku do modelu ATX) były używane przez pierwszy sprzęt komputerowy. Były duże i znajdowały się w wieży komputerowej. Wymagały one znacznej przestrzeni, aby pomieścić karty urządzeń, takie jak wideo, kontrolery dyskietek, kontrolery dysków twardych, porty szeregowe i równoległe. Wraz ze wzrostem liczby połączonych ze sobą płyt spadała niezawodność montażu. Maksymalna prędkość procesora dochodziła do 10 MHz, posiadały jedno złącze zewnętrzne klawiatury typu DIN. Mieli środowiska tekstowe bez grafiki.

Wręcz przeciwnie, obecny model ATX zawiera porty zewnętrzne i uogólnia włączenie klawiatury, myszy, portu równoległego, portu szeregowego i portów USB na prawie wszystkich płytach głównych. W wielu przypadkach obejmuje włączenie portów sieciowych, dźwięku, a nawet wideo. Większa integracja i redukcja połączeń mechanicznych zwiększa niezawodność montażu. Ogólnie przedstawia zaawansowany zasilacz o większych możliwościach.

Ogólny opis

Wśród głównych cech płyty głównej komputera są:

• Jest to prostokątna płytka wykonana z materiału półprzewodnikowego (syntetycznego), na której znajduje się drukowany obwód elektroniczny.
• Jego rozmiar jest zmienny, ale zwykle jest to jeden z najbardziej niezwykłych elementów płyty głównej w obudowie komputera.
• Został zaprojektowany, aby móc dodawać nowe urządzenia peryferyjne i karty rozszerzeń, takie jak karty graficzne, dźwiękowe i sieciowe.
• Połączenia komponentów PC są ustandaryzowane i dobrze zdefiniowane. Aby każdy producent mógł zaprojektować komponenty do podłączenia do płyty głównej spełniającej te standardy.
• Włączenie karty dźwiękowej i graficznej do płyty głównej tabletu lub laptopa uniemożliwia aktualizację tych elementów.
• Posiada szereg złącz skierowanych na zewnątrz wieży, które umożliwiają wymianę informacji z innymi elementami, które można łatwo podłączyć i rozłączyć, w tym portami PS/2, portami USB i portami sieciowymi.
• Informacje nie są przesyłane kablami, ale magistralami (specjalne kable), co powoduje mniejsze straty informacji.
• W zależności od liczby gniazd dostępnych na płycie głównej, w komputerze można zainstalować mniej lub więcej pamięci.
• Z kolei liczba gniazd rozszerzeń do wykorzystania zależy od liczby złączy dostępnych na karcie. A także rodzaj autobusu, który będzie prowadzony.
• Ważna jest nie tylko znajomość specyfikacji elementów, które mają zostać włączone. Konieczne jest również zagłębienie się w specyfikacje typu procesora, który zamierzamy nabyć. W ten sposób unikamy niezgodności z systemem operacyjnym.
• To, że płyta główna należy do tej czy innej kategorii, nie zmienia, przynajmniej teoretycznie, wydajności jej funkcji ani jej jakości.
• System chłodzenia płyty głównej wpływa na działanie zainstalowanego na niej sprzętu.
• Chociaż płyta główna komputera PC pozwala na włączenie nowych elementów, w płycie głównej laptopa jedyną rzeczą, którą można wymienić lub zaktualizować, jest pamięć RAM.

Teraz, znając główne cechy płyty głównej komputera, przystąpimy do zagłębiania się w szczegóły każdej z części, które ją składają.

elementy

Bez specjalnego powodu, aby rozpocząć opis elementy płyty głównej dla jednego lub drugiego konkretnie, zrobimy to w następującej kolejności:

Gniazdo mikroprocesora

Element przylutowany do płyty głównej, wewnątrz której znajduje się mikroprocesor. Mikroprocesor to element elektroniczny typu chip, który zawiera w sobie setki tranzystorów, które w połączeniu pozwalają chipowi wykonywać swoje zadanie. Ze względu na znaczenie jego funkcji powszechnie mówi się, że mikroprocesor jest mózgiem komputera.

Kontroluj chipset

Jak sama nazwa wskazuje, jest to grupa lub zestaw chipów odpowiedzialnych za regulację interakcji między mikroprocesorem a pamięcią lub pamięcią podręczną oraz między mikroprocesorem a kontrolą portu. Pełni zatem rolę kontrolera przekazywania informacji.

W wyniku tej regulacji uzyskuje się niższą lub wyższą wydajność mikroprocesora w zakresie pamięci i działania elementów peryferyjnych.

most Północny

Jest to część chipsetu kontrolnego. Jego główną funkcją jest wymiana danych między mikroprocesorem, pamięcią RAM i kartą graficzną.

Znajduje się między procesorem a pamięcią RAM, wewnątrz mikroprocesora. Ze względu na dużą szybkość pracy, jaką wykonuje z pamięcią RAM, jest zmuszony do rozpraszania ciepła poprzez włączenie radiatora.

Most Południowy (Most Południowy)

Jest to druga część, która uzupełnia chipset kontrolny. W przeciwieństwie do drzwi północnych odpowiada za połączenie urządzeń peryferyjnych z elementami pamięci komputera.

Jego główną funkcją jest zapewnienie chipsetu, szyn i urządzeń pamięci masowej, m.in. Fizycznie znajduje się pomiędzy procesorem a gniazdami rozszerzeń.

Pamięć BIOS (podstawowy system wejścia/wyjścia)

Jest to pierwszy program uruchamiany na komputerze. Koncentruje się na procedurach niskiego poziomu, które umożliwiają jego uruchomienie przez system operacyjny. Ze względu na swoją charakterystykę działania jest to pamięć tylko do odczytu, to znaczy nie zależy od żadnego innego urządzenia zainstalowanego na komputerze.

Kolejną z jego podstawowych funkcji jest możliwość zainstalowania nowego systemu operacyjnego na komputerze. Jak również napraw uszkodzony.

Pamięć CMOS (RAM CMOS)

Chip, typ baterii, używany do przechowywania wszystkich danych konfiguracji komputera, a także daty i godziny. Pozwala to, aby po wyłączeniu komputera nie zostały utracone dane i parametry, które zostały już ustalone i które muszą działać. Ten typ baterii ładuje się automatycznie przy każdym włączeniu komputera. Wyczerpanie baterii powoduje niedopasowanie zegara/kalendarza i utratę zapisanych parametrów Setup.

Pamięć podręczna

Jest to najszybsza pamięć spośród wszystkich składających się na płytę główną. W ten sposób optymalizuje wydajność komputera w poszukiwaniu najczęściej używanych informacji. Jest uważany za pomost między mikroprocesorem a główną pamięcią RAM.

Jeśli chodzi o jego fizyczną lokalizację, zależy to od producenta. W niektórych przypadkach można go zobaczyć przylutowany do płyty głównej lub gniazda, a w innych można go znaleźć wewnątrz mikroprocesora.

Gniazda pamięci RAM lub pamięci głównej

Grupowanie kilku chipów, do których podłączone są główne moduły pamięci komputera, które służą jako tymczasowe przechowywanie danych dynamicznych, w taki sposób, że nie trzeba ich odzyskiwać z dysku twardego. Z biegiem czasu moduły te różniły się wielkością, pojemnością i sposobem łączenia, eliminując problemy z rozszerzaniem pamięci i miejsca na płycie głównej, które występowały w czasach starożytnych.

Gniazda rozszerzeń

Gniazda, do których wkłada się dowolny rodzaj karty rozszerzeń, niezależnie od tego, czy jest to karta wideo, dźwiękowa czy sieciowa. Mają one służyć jako środek dodawania dodatkowych komponentów do komputera. Większość z nich jest znormalizowana, ale są też takie, które są przeznaczone wyłącznie dla producentów. Poniżej wymieniono główne gniazda rozszerzeń, zgodnie z ich wyglądem na rynku:

• ISA: Wystarcza do podłączenia modemu lub karty dźwiękowej, ale nie karty graficznej. Ma wysoką kompatybilność
• Micro Channel MCA: pojawiła się próba rozwiązania ograniczeń ISA i okazała się z nim niekompatybilna. Nie prosperowało.
• EISA: Został stworzony, aby wypełnić lukę MCA. Miał obniżoną ważność i był włączany tylko przez zespoły o określonym poziomie. Jego specyfikacje nie były publiczne.
• Vesa Local Bus: To była szybka wersja ISA. Brakowało mu zalet MCA i EISA (konfiguracja oprogramowania i mastering magistrali). Zapewniał bezpośredni dostęp do pamięci z szybkością procesora. Zniknął wraz z pojawieniem się procesorów Pentium.
• PCMCIA: Brakowało im gniazd i reprezentowało karty pamięci, wyłączne dla każdego producenta. Niskie zużycie, szczególnie w przypadku zielonych komputerów.
• PCI / PCI-64: Wystarczające, aby dodać różne elementy wewnętrzne, z wyjątkiem niektórych kart graficznych. Są oddzielone od magistrali systemowej, ale mają dostęp do pamięci. Do komunikacji z procesorem używany jest most. Zezwalaj na wspólne przerwy. To był najdłuższy do tej pory. Jest zastępowany przez PCI Express.
• Mini PCI: Jest to adaptacja PCI do laptopów lub małych płyt głównych. Przykładami tego typu kart są: Wi-Fi, modem, kontrolery SCSI i SATA.
• AGP: Używane jako uzupełnienie gniazd PCI, ponieważ służą one tylko do podłączenia kart graficznych 3D. Został stworzony w celu zwiększenia poziomu transferu do podsystemu graficznego. Posiadał własną magistralę danych.
• AMR: Używany tylko przez tzw. softmodemy, w celu obniżenia kosztów poprzez wyeliminowanie niektórych komponentów. Wydany w 1998 roku dla urządzeń audio, takich jak karty dźwiękowe czy modemy. Jest to część standardu audio AC97, który obowiązuje do dziś. Został zaprojektowany dla niedrogich urządzeń audio lub komunikacyjnych, ponieważ wykorzystywałyby one zasoby maszyny, takie jak mikroprocesor i pamięć RAM. Odniósł niewielki sukces, ponieważ został uruchomiony w czasie, gdy moc maszyn nie była wystarczająca do utrzymania tego obciążenia. Zniknął z płyt głównych dla Pentium IV i AMD w Socket A.
• CNR: Podobny do slotów AMR, ale z większą ewolucją. Powstał dla urządzeń komunikacyjnych, takich jak modemy, karty LAN czy USB. W 2000 roku został wprowadzony na płytach procesorów Pentium. Był to zastrzeżony projekt, więc nie wykraczał poza płyty zawierające chipsety firmy produkcyjnej. Cierpiał na te same problemy z zasobami, co urządzenia przeznaczone do gniazda AMR. Obecnie nie jest dostępny na płytach głównych.
• Gniazda PCI Express: Ewolucja gniazd AGP. Jego główną zaletą jest to, że każdy z jego modeli można dostosować do różnych typów kart. Obecne płyty mają zwykle maksymalną możliwą liczbę złączy PCI przy użyciu gniazda AGP dla wideo.

Złącze elektryczne

Służy do podłączenia kabli, które dadzą odpowiednią moc płycie głównej, poprzez źródło. Na płytach ATX jest tylko jeden.

Złącza wewnętrzne

Złącza do urządzeń wewnętrznych, takich jak: dysk twardy, CD-ROM lub głośnik wewnętrzny.

• Połączenia zasilania: Odpowiedzialny za doprowadzenie zasilania do płyty głównej ze źródła zasilania.
• Wyjścia wentylatora: Jego główną funkcją jest łagodzenie poziomu ciepła wytwarzanego przez dużą prędkość, z jaką pracują mikroprocesory.
• Porty EIDE lub FDD: W starszych komputerach zależało od nich połączenie dysków twardych i stacji dyskietek. Jednak we współczesnych komputerach są one wbudowane w chipset komputera. Porty EIDE odpowiadają za podłączanie dysków twardych i napędów optycznych, takich jak CD i DVD, natomiast porty FDD robią to samo z dyskietkami. Te ostatnie są już całkowicie nieużywane.
• Porty SATA: Reprezentują nową technologię komunikacyjną dla urządzeń pamięci masowej, która poprawia wydajność pod względem przepustowości.
• Połączenia przednie: Jak sama nazwa wskazuje, są to połączenia znajdujące się z przodu komputera.
  • Power On: Połączenie dla przycisku start/stop.
  • Dioda zasilania: wskaźnik włączenia sprzętu, łączy się z diodą LED.
  • Dioda HD: Dioda wskazująca aktywność dysku twardego.
  • Reset: Łączy się z przednim przyciskiem resetowania, jeśli jest on wyposażony w skrzynkę. Zrestartuj komputer.
  • Głośnik: Generuje sygnały stanu i sterowania. Różni się od wyjścia audio urządzenia.
  • KeyLock: Blokuje sprzęt, umożliwia zablokowanie klawiatury. Mało przydatne w ostatnich pudełkach.
• Zworki i przełączniki: Odpowiedzialne za konfigurację opcji sprzętowych komputera.
  • Zworki są zwykle traktowane jako otwarte i zamknięte (otwarte i zamknięte).
  • Przełączniki typu dip-switch są traktowane jako on/off. Ten. Pozycja ON jest zwykle wskazywana na sitodruku komponentu.

Złącza zewnętrzne

Klasyczne złącza dla elementów peryferyjnych, takich jak: klawiatura, mysz, drukarka m.in. Stopniowo zostały one zastąpione innymi rodzajami połączeń, łatwiejszymi do łączenia i rozłączania. Wśród głównych złączy zewnętrznych znajdują się:

• Złącza klawiatury i myszy PS/2: W związku z rozwojem aplikacji graficznych rozpowszechniło się używanie myszy w połączeniu z klawiaturą. Mysz przestała łączyć się przez port szeregowy i zaczęła używać wyspecjalizowanego połączenia szeregowego, podobnego do tego z klawiatury (połączenie PS/2). Połączenia klawiatury i myszy PS/2 są dostępne na wszystkich płytach głównych za pośrednictwem dwóch złączy Mini-DIN. Aby odróżnić jeden od drugiego, mają różne kolory, fioletowy jest zarezerwowany dla klawiatury, a zielony dla myszy. Jeśli zostaną przez pomyłkę zamienione, nie ma problemu z awariami, bo piny są ze sobą kompatybilne, choć działanie nie byłoby tak pożądane.
• Magistrala USB: Wraz ze wzrostem liczby urządzeń peryferyjnych stosowanych w sprzęcie komputerowym powstała potrzeba podłączenia więcej niż jednego do jednego centralnego systemu. Połączenie USB umożliwia połączenie łańcuchowe do 127 urządzeń. Poza tym to połączenie jest szybkie i można je wykonać natychmiast. System operacyjny rozpoznaje połączenie USB, ale musi mieć odpowiednie sterowniki. Wszystkie nowoczesne płyty główne zawierają złącza USB. Obecnie niektóre platformy używają tylko złączy USB do klawiatury i myszy.
• Magistrala FireWire: Ustanawia cyfrowe połączenia wideo przy użyciu kamer wideo i ogólnie sprzętu wideo. Umożliwia przesyłanie dużej ilości informacji z dużą prędkością.
• Połączenie sieciowe Ethernet: Wraz z rosnącym połączeniem internetowym, nawet w komputerach domowych, połączenie to jest bardzo przydatne, ponieważ w wielu domach usługa ta jest realizowana za pomocą routerów ADSL, które zawierają połączenie Ethernet. W taki sposób, że wiele płyt głównych zawiera to zintegrowane. Sprzęt zazwyczaj zawiera jedno połączenie / kartę, ale w niektórych przypadkach można znaleźć sprzęt z więcej niż jednym połączeniem tego typu. Dzieje się tak zwłaszcza w przypadku komputerów serwerowych, które będą intensywnie korzystać z sieci w swoich aplikacjach.

• Porty szeregowe i równoległe: Te połączenia są prawdopodobnie najstarszymi z dzisiejszych systemów komputerowych. Odziedziczone po poprzednich systemach są coraz rzadziej używane. Wcześniej porty szeregowe były używane do podłączania myszy, modemów, skanerów itp. Obecnie jest zdegradowany do zastosowań profesjonalnych (elektronika, konfiguracja sprzętu, przemysł itp.). Port równoległy został wykorzystany praktycznie wyłącznie do podłączenia drukarki, chociaż był również używany do podłączenia skanera i niektórych innych urządzeń. Korzystanie z obu portów jest zastępowane przez USB. W rzeczywistości coraz więcej laptopów ich nie zawiera. W niektórych przypadkach są obsługiwane przez płytę główną, chociaż nie mają złącza zewnętrznego.
• Dźwięk i gamepad: Coraz częściej płyta główna zawiera sprzęt, który umożliwia systemowi generowanie i odbieranie (digitalizację) dźwięków.
  • Dźwięk: odnosi się do połączeń dźwiękowych, zarówno ogólnych, jak słuchawki i mikrofon. Każdy z nich oznaczony jest innym kolorem, aby ułatwić korzystanie z nich przez użytkownika. Obecnie niektóre wyjścia audio można skonfigurować jako wyjścia cyfrowe, dzięki czemu możemy korzystać ze specjalnych funkcji. Można również znaleźć wyjścia typu SP/DIF (dźwięk cyfrowy), systemy optyczne i surround.
  • Gamepad lub Joystick to stare połączenie komputera do gier. Jest zaprojektowany jako analogowe wejścia pozycyjne. Obecnie jest rzadko używany, ponieważ większość gamepadów jest bardziej złożona i korzysta z połączenia USB.
• Wideo / TV: Odnosi się do złączy, zarówno analogowych, jak i cyfrowych, które umożliwiają oglądanie treści na telewizorze, takich jak: kanały telewizyjne lub reprodukcje wideo i konsole wideo.
• SCSI (high-end): Tego typu złącza zewnętrzne można znaleźć przede wszystkim na płytach głównych zorientowanych na serwer. W takich przypadkach płyta główna ma złącze SCSI dla urządzeń zewnętrznych, oprócz złącza wewnętrznego.
• Dokowanie / płyta montażowa: Zmniejszenie sprzętu doprowadziło do wyeliminowania rzadko używanych portów i przestarzałych napędów pamięci masowej. Jednak jako rozwiązanie laptopy zostały wyposażone w złącze, które umożliwia podłączenie do jednostki zwanej stacją dokującą, która zawiera te dodatki. To złącze nazywa się złączem dokowania (portami).

Kryteria wyboru płyty głównej komputera

Jak już widzieliśmy, płyta główna jest najważniejszym elementem komputera, ponieważ od tego zależy procesor, liczba i rodzaj podłączanych urządzeń oraz oczywiście ogólna wydajność systemu. Niestety, większość ludzi myśli, że to procesor decyduje o ogólnej wydajności komputera, dlatego spędzają więcej czasu, rozważając zakup nowego komputera.

Jednak tutaj w elementach płyty głównej wskażemy, jakie są główne aspekty, które należy wziąć pod uwagę, aby wybrać model płyty głównej, który najlepiej odpowiada naszym potrzebom, jeśli chcemy, aby system był jak najbardziej rozbudowany, kompletny i funkcjonalny.

Znaczenie wymiarów

Bez wątpienia wymiary to jedna z pierwszych rzeczy, na które należy zwrócić uwagę. Istnieją różne rozmiary i w zależności od rodzaju komputera, którego potrzebujemy, bardziej odpowiedni będzie format pełnowymiarowy (ATX), średni (micro ATX) lub zmniejszony (mini ATX). Musimy wziąć pod uwagę te same kryteria przy wyborze innych komponentów, takich jak pudełko na PC lub RAM.

Format pomiędzy elementami płyty głównej determinuje rozmiar obudowy komputera oraz liczbę gniazd i złączy rozszerzeń, na które można liczyć. Im większa płyta główna, tym większe możliwości podłączania i rozbudowy złączy. I odwrotnie, im mniejsza powierzchnia, tym większe zapotrzebowanie na niskoprofilowe rozwiązania chłodzące i rozpraszające ciepło.

Kolejnym ważnym czynnikiem jest gniazdo. Reprezentuje to miejsce, które procesor zajmuje na płycie głównej, a zatem jest ściśle związane z wybranym chipem. Wybór obu wpływa na kompatybilność wszystkich komponentów.

Ze swojej strony jakość obwodów ma związek z przeznaczeniem płyty głównej i nie wolno nam zapominać, że dodatkowo jest to bezpośrednio związane z ceną.

Wybór chipsetu

Jeśli płyta główna jest sercem komputera, należy wziąć pod uwagę, że chipset jest sercem pomiędzy elementami płyty głównej. Dlatego Twój wybór ma duży wpływ na działanie tego systemu, a co za tym idzie całego systemu. Zanim zdecydujemy się na konkretny chipset, musieliśmy zdecydować, w jaki sposób będziemy korzystać z komputera.

Decydowanie się na jedną lub dwie karty graficzne jest również bardzo ważne dla wydajności komputera. Nie wszystkie płyty główne obsługują jednoczesną instalację dwóch lub więcej kart graficznych. W związku z tym ponownie musimy jasno określić, w jaki sposób zamierzamy wykorzystać nasz komputer.

Z drugiej strony to, że nasza płyta główna ma taką liczbę i rodzaj połączeń, jakich potrzebujemy, zagwarantuje nam, że będziemy mogli mieć wszystkie potrzebne złącza, takie jak złącza audio i wideo. W ten sam sposób musimy sprawdzić, czy ma zintegrowaną między innymi łączność Wi-Fi i bluetooth.

Dodatkowo, w zależności od producenta, znajdziemy płyty główne z ulepszeniami i unikalnymi funkcjami, których nie mają inne modele. Tak jest w przypadku nowych złączy M.2, które umożliwiają instalację dysków półprzewodnikowych nowej generacji (SSD), wysokiej jakości kart dźwiękowych zintegrowanych z płytą główną, systemów podkręcania w celu zwiększenia wydajności komputera i innych elementy wielkiej innowacji.

Musimy też wybrać dobry system chłodzenia, albo pasywny (bez wentylatorów), z wentylatorem, albo z kombinacją chłodzenia cieczą. Chłodzenie pasywne jest na ogół najmądrzejszym. Możesz zacytować artykuł rodzaj autobusów w informatyce.