Te makrokomputery Nazywane są komputerami, które mają kilka jednostek dyskowych, które pozwalają przetwarzać duże ilości informacji i danych, dowiedz się, jak działają, czytając ten artykuł.
Czym są makrokomputery?
Wiedzieć co to jest makrokomputer Warto wiedzieć, że tak właśnie nazywa się zintegrowany system dysków twardych, które ze względu na swoją pojemność pozwalają przetwarzać duże ilości danych i informacji w bardzo krótkim czasie. Procesor tych komputerów jest podstawą i centrum wtórnego systemu, który zasadniczo zależy od jego działania.
Funkcje makrokomputerów pozwalają m.in. na przetwarzanie komunikacji pomiędzy tysiącami użytkowników jednocześnie. Dzieje się tak dzięki technologii zwanej systemem timeshare. Jest to forma operacji, w której procesor ustala czasy martwe. Są one przypisane do każdego użytkownika w celu wykonywania jego operacji.
Ze względu na krótki odstęp między przerwami między jednym a drugim użytkownikiem, żaden rodzaj opóźnienia nie jest doceniany. Pojemność i szybkość pamięci sprawia, że ten czas jest prawie niewidoczny. Możesz rozwinąć te informacje, klikając poniższy link Pamięć ROM
Te ogromne zespoły mają pewną hierarchię, w której superkomputery plasują się nad makrokomputerami. Są to największe na świecie, a ich produkcja jest bardzo droga. Można powiedzieć, że na świecie nie dochodzą do 50.
Pochodzenie i historia
Pierwsze mikrokomputery zostały zaprezentowane światu w latach 40. Pierwszym, który został stworzony, był ENIAC (Electronic Numerical Integrator And Computer), w języku hiszpańskim Computer and Electronic Numerical Integrator. Był to model ogólnego przeznaczenia.
Pierwsze zespoły
Był to bardzo podatny zespół na program i potrafił rozwiązać wiele problemów numerycznych. Jego stworzenie miało na celu obliczanie w tabelach strzałów artyleryjskich i zostało przydzielone do Laboratorium Badań Balistycznych Armii Stanów Zjednoczonych.
Jej budowniczymi byli inżynierowie John Presper Eckert i John William Mauchly. Jednak programowanie było odpowiedzialne za sześć kobiet: Betty Snyder Holberton, Jean Jennings Bartik, Kathleen McNulty Mauchly Antonelli, Marlyn Wescoff Meltzer, Ruth Lichterman Teitelbaum i Frances Bilas Spence.
50 lat
Na rok 1951 zaprezentowano Makrokomputer UNIVAC I, również stworzony przez ten sam stworzony przez ENIAC. Ale w celach czysto komercyjnych firma marketingowa była prowadzona przez firmę Remington Rand.
Był następcą pierwszego mniejszego komputera o nazwie UNIVAC. Jej operacje były bardzo krótkie i później została przekazana na Uniwersytet Harvarda. Modele te były rozwinięciem pierwszego niemilitarnego komputera komercyjnego o nazwie Z3, który powstał w 1941 roku. Sprzęt ten nie należał do kategorii makrokomputerów.
Wiele urządzeń trzeba było zabrać do miejsc, w których nie było nadmiernego zużycia energii elektrycznej. Aby zorientować się w wielkości tych zespołów można powiedzieć, że ich instalacja wymagała mniej więcej jednej przestrzeni. Gdzie może wynosić od 1000 do 300 metrów kwadratowych.
lata 60. i 70.
Okres ten oznaczał ewolucję komputerów przez firmę IBM, a także był czasem zmian w informatyce. Służył do narodzin firmy Microsoft i jej systemu operacyjnego MS DOS. Pozwoliło nam to również zobaczyć wygląd pierwszego komputera stacjonarnego IBM.
https://www.youtube.com/watch?v=2JQ1KJgTVHI
Podobnie udało się nawiązać pierwsze połączenia między serwerami, rozpoczynając pierwsze kroki w tworzeniu internetu. Krótko mówiąc, czas naznaczony nawet zmianami społecznymi, który później określi przyszłość ludzkości.
Firma IBM zdominowała rynek nowo tworzonych komputerów i oczywiście planowała wprowadzenie modeli makrokomputerowych. Z tego powodu wprowadził na rynek serię urządzeń makro 700/7000.
Kilka lat później wprowadzi na rynek serię 360, która posłużyła do określenia premiery i rozwoju komputerów stacjonarnych. Seria 360 została pomyślana przede wszystkim jako Makrokomputer. Pod koniec lat sześćdziesiątych CDC (Control Data Corporation) zdominowało rynek dużego sprzętu komputerowego.
Jednak przerwa ze strony właścicieli firmy pozwoliła jednemu z jej wspólników na oddzielenie się i rozwinięcie w 1969 roku firmy o nazwie Cray Research. Firma ta zrealizowała projekt prezentujący różne konstrukcje makrokomputerów w latach 70. i wczesnych 80. XX wieku.
Wykorzystanie tranzystorów, a później układów scalonych, pomogło w opracowaniu sprzętu o większej wydajności. Z drugiej strony, pod koniec lat 80. pojawili się różni producenci, tacy jak IBM, Burroughs, UNIVAC, NCR, Control Data, Honeywell, General Electric i RCA.
Mieli rynek produkcji makrokomputerów, który konkurował z innymi europejskimi i azjatyckimi markami, takimi jak Siemens, Telefunken, Olivetti, Fujitsu, Hitachi i NEC. Przez lata korporacje łączyły się i tworzyły firmy w połączeniu z innymi obszarami.
lata 80. i 90.
W miarę upływu lat rozwój i ewolucja informatyki dokonywały skoków w postępie technologicznym. W ten sam sposób makrokomputery zajmowały ważne miejsca w świecie informatyki.
Sprzęt przeszedł od procesorów typu wektorowego do procesorów typu równoległego. Obejmowały one tysiące procesorów, które zostały zorganizowane i zaprogramowane do jednoczesnego wykonywania różnych zadań. To był czas, kiedy producenci opracowali PowerPC, Opteron czy Xeon.
Wtedy i pod koniec lat 90. pojawiły się procesory o dużej pojemności oparte na technologii klastrowej. Te komputery łączą zwykłe procesory ze specjalnymi połączeniami. W ten sposób rządy wykorzystywały organizacje wojskowe i niektóre duże międzynarodowe firmy.
Pod koniec lat 90. niektóre korporacje polegały głównie na makrokomputerach. Służby zostały skierowane do prowadzenia działań o charakterze scentralizowanym; w połączeniu z połączeniami internetowymi. Innymi słowy, informacje i przetwarzanie danych płynęły bardzo szybko.
Od 2000 r.
Ta era pozwala na rozwój sprzętu, który mógłby obsługiwać pakiety danych w partiach; Innymi słowy, skomplikowane i precyzyjne procesy mogłyby być realizowane jednocześnie w tej samej ilości i czasie. Technologia ta ustąpiła miejsca tzw. elektronicznemu handlowi i bankowości.
Procesy były realizowane przez zespoły, w których na czele rozwoju makrokomputerów przodowali Japończycy. Wśród prezentowanych produktów znalazł się bardzo poszukiwany MDGrape-3. Sprzęt ten był sprzedawany wyłącznie osobom prywatnym i nie miał odniesienia handlowego.
W 2009 roku na rynek został wprowadzony sprzęt taki jak Road Runner o mocy przerobowej 3 petaflopsa firmy IBM, a jako referencja japoński MDGrape-1, w Chinach „Milky Way One” o wydajności 1,2 petaflopa został rozwinięty.
Potem rozpoczęła się wojna makrokomputerów, która później doprowadziła kraje rozwinięte do budowy superkomputerów, możesz dowiedzieć się więcej o tych komputerach, klikając następny artykuł Typy komputerów.
Następnie Stany Zjednoczone opracowały Cray Research i Jaguara, oba po 1,7 petaflopa. Do końca 2009 roku uznawany jest za największy makrokomputer na świecie. Jako odniesienie możemy wskazać, że petaflops jest pięciokrotnością pomiaru, który w obliczeniach jest określany w celu obliczenia „operacji zmiennoprzecinkowych na sekundę” (operacje zmiennoprzecinkowe na sekundę).
Pomiary te określają szybkość, z jaką Makrokomputer lub superkomputer może wykonywać operacje w danym okresie czasu. Obecnie firma IBM rozwija sprzęt mikrokomputerowy wspólnie z firmą Unisys.
Modele z10, następca z9, od IBM, dały początek tak zwanej technologii mainframe, która jest obecnie wyznacznikiem wszystkich urządzeń superkomputerowych.
Główne cechy makrokomputerów
Te superkomputery są rodzajem normalnego komputera na dużą skalę. Ma bardzo złożone specyfikacje, które składają się na jego procesy; szereg działań, które można wykonać w ciągu kilku sekund. Kiedy normalny zespół zajmie kilka minut, a nawet godzin.
Wielka pojemność
Posiada możliwość szybkiego i dokładnego przetwarzania informacji. Obsługują procesy z imponującą szybkością i wydajnością. Wśród nich możemy wymienić przechowywanie danych i zarządzanie działaniami na dużą skalę. Jaki zwykły serwer wymagałby użycia i kosztu dużej ilości zasobów.
Procesy są określane zgodnie z potrzebami użytkowników. Uważa się, że są one obsługiwane na dużą skalę. Tak więc ilość informacji przeciąża najmniejsze serwery. Zarządzane procesy różnią się w zależności od potrzeb użytkowników.
Pozwalają również na wykonywanie operacji z różnymi aplikacjami, maszynami wirtualnymi w tym samym czasie. Można więc powiedzieć, że jego zdolność do jednoczesnego wykonywania operacji; jest to jedna z jego najważniejszych cech.
Rozmiar i objętość
Chociaż obsługują duże ilości informacji i danych, komputery te wymagają wyjątkowo dużej pamięci. Jednak w dzisiejszych czasach nie są fizycznie wykorzystywane ani bardzo duże przestrzenie. W porównaniu ze sprzętem sprzed 50 lat, gdzie musiały znajdować się w przestrzeniach przekraczających nawet hektar.
Te makrokomputery można dziś instalować w przestrzeniach nieprzekraczających 75 m2. Stało się tak dzięki miniaturyzacji obwodów komputerowych i procesu komputerowego. Obecnie istnieją makrokomputery wielkości 16-metrowej lodówki.
Producenci
W przeciwieństwie do komputerów stacjonarnych, laptopów, tabletów, telefonów komórkowych i innych urządzeń technologicznych. świat producentów makrokomputerów jest zdeterminowany przez; nie więcej niż 10 firm na całym świecie.
Główni producenci, tacy jak IBM, zajmowali się wyłącznie produkcją makrokomputerów i superkomputerów. Również firmy takie jak Hewlett-Packard, Unisys, Fujitsu, Hitachi i NEC; że kilka lat temu zaczął produkować komputery stacjonarne.
Inwestycje tych firm w produkcję makrokomputerów są ogromne, stąd powód poświęcenia się wyłącznie rozwojowi zupełnie innego sprzętu o najwyższej wydajności.
Typy terminali
Makrokomputery zawierają bardzo różne elementy od zwykłego sprzętu komputerowego. Dlatego połączenia wykonuje się za pomocą specjalnych zacisków, które muszą mieć określone właściwości. Trwałość, wydajność i jakość.
Stacje robocze są podobne do tych na zwykłym komputerze. Jednak nie ma własnego procesora; Zależą one od centralnego terminala, który jest również mikrokomputerem, który z kolei działa jako punkt dostępu dla użytkowników.
Oprogramowanie
Makrokomputery mają systemy operacyjne, które różnią się w zależności od typu konfiguracji wykonanej przez producenta. Te systemy operacyjne znajdują się w tak zwanym procesie operacyjnym mainframe, który jest obecnie rozwijany przez firmy takie jak Unix i Linux. Nowsze wersje starszych IBM zO.
Systemy operacyjne utrzymują interfejs możliwości, w którym uwzględnia się potrzeby użytkownika. Konfiguracja nie różni się zbytnio w stosunku do mniejszych zespołów, ale pozwala rozwijać szybsze i wydajniejsze procesy.
użyteczność
Urządzenia te są wykorzystywane do różnych funkcji, zwłaszcza jeśli mają na celu przetwarzanie dużej liczby przepływów operacji. Jej rozwój umożliwił oferowanie usług międzynarodowym korporacjom, które odnotowują coraz większy wolumen i ekspansję.
Do celów komercyjnych
Bez wątpienia jednym z obszarów, który najbardziej skorzystał na makrokomputerach jest bankowość i handel. Rozwój niektórych firm we wczesnych latach 90. był ograniczony, ponieważ nie były one w stanie zaoferować swoim klientom szerszego zakresu działalności.
Niektóre ograniczały się do określonej liczby użytkowników i czynności. Wraz z rozwojem makrokomputerów działalność bankowa stała się uniwersalna, handel rozwinął się w taki sposób, że teraz łączy technologię marketingu cyfrowego z reklamą i sprzedażą online.
Wojskowy
Chociaż były prekursorami makrokomputerów, służby wojskowe na całym świecie wymagają bez żadnego usprawiedliwienia poddania swoich procesów wojskowych i zarządzania makrokomputerom. Systemy lotu, radary, kontrola zbrojeń, zarządzanie informacjami wojskowymi, między innymi, muszą być odpowiedzialne za duże procesory.
Liczba satelitów wojskowych krążących wokół planety musi sterować makrokomputerami. Tysiące procesów, które wykonują codziennie, muszą być zarządzane przez duże komputery. Możemy opisać wiele przykłady makrokomputerów które odpowiadają wymaganiom wojskowym, ale opisanie ich wszystkich zajęłoby dużo czasu.
Medycyna i zdrowie
Dziś wymagany jest system kontroli i nadzoru epidemiologicznego. Co pozwala kontrolować i nadzorować rodzaje chorób, które powstają w każdym kraju. Lokalnie wiele korporacji prowadzi ewidencję i zarządza usługami wsparcia diagnostycznego za pośrednictwem dużych zespołów.
Badania naukowe i zastosowania akademickie
Dzięki makrokomputerom różne badania naukowe mogą być prowadzone równolegle w dowolnym miejscu na świecie. Dziś projekty są nadzorowane i analizowane przez wysokiej klasy specjalistów.
Uczelnie mają świetną okazję do przekazywania projektów badawczych skierowanych do milionów studentów. Rejestry, dane, informacje i wszelkiego rodzaju zasoby można wymieniać i rozwijać bez ograniczeń czasu i odległości.
Wymiana w sieciach
Makrokomputery umożliwiły usprawnienie procesów, które mogłyby być opóźnione, gdyby były realizowane przez wspólne serwery. Bazy danych wielu serwisów, które gromadzą dużą ilość informacji, wykorzystują jako pamięć masową zasoby makrokomputerów.
Projekt systemu mainframe pozwala na usprawnienie tych procesów, są one specjalnie zaprojektowane do przetwarzania dużych ilości informacji pochodzących od milionów użytkowników poprzez różne aplikacje. W poniższym linku możesz dowiedzieć się więcej na temat związany z Rodzaje topologii sieciowych
Rodzaje makrokomputerów
Na świecie istnieje wiele konstrukcji makrokomputerów, które są rozproszone w różnych międzynarodowych korporacjach i firmach, wśród najczęściej wykorzystywanych są:
- Te zbudowane przez IBM na modelach IBM zSeries, System z9 i z10. Te dominikańskie komputery obecnie wprowadzają na rynek makrokomputery.
- Hewlett-Packard opracowuje i sprzedaje sprzęt NonStop. Groupe Bull produkuje DPS.
- Japońska firma Fujitsu sprzedaje swoje projekty mainframe BS2000 oraz Fujitsu-ICL VME, które są sprzedawane tylko w Europie.
- Unisys opracował komercyjnie modele ClearPath Libra i ClearPath, które fizycznie charakteryzują się innowacyjnymi kolorami, kształtami i liniami.
- Hitachi opracowuje systemy operacyjne zwane MSP i VOS 3, które według IBM są plagiatami modeli oprogramowania MVS, które powstały w latach 80. XX wieku.
Przykłady makrokomputerów
Niektóre z nich znajdują się na różnych serwerach, o których już mówiliśmy wcześniej, wśród nich znajdujemy:
- IBM
- system z9
- z10 i zSeries
Oczywiście naszym obowiązkiem jest przypomnieć, że IBM nadal jest zdecydowanie liderem na rynku komputerów mainframe, z niewiarygodnymi 90%.
Którzy wywodzą się z doskonałej linii makrokomputerów znanych na całym świecie jako:
- 360 systemu
- 370 systemu
- 390 systemu
Bez wątpienia należy go włączyć do gry, jak ClearPath Libra i inne komputery mainframe, takie jak Fujitsu-ICL VME, które są dziś dostępne na kontynencie europejskim. Są też bardzo stare, z lat 80-tych, które wciąż istnieją.
Również marki takie jak Hitachi i Fujitsu mają linie makrokomputerów lub komputery makr które używają systemów operacyjnych, które nazywają MSP i VOS3, i że w pewnym momencie splagiatowali je z systemu operacyjnego IBM zwanego MVS, to w latach 1980-tych.
Są tacy, których technologia jest znacznie bardziej aktualna i manipulowana przez CDS, które mają bardzo wysoką niezawodność, a także doskonałe możliwości obsługi i dostępności oraz oczywiście bezpieczeństwo, co jest bardzo ważne. Model makrokomputer Jest to ten pokazany na poniższym obrazku.
