Μαθαίνετε για τους διαχειριστές βάσεων δεδομένων; Σε αυτή την περίπτωση, πρέπει να ενημερωθείτε για το τύπους δεδομένων στο MySQL, ένα από τα καλύτερα και πιο χρησιμοποιημένα στον κόσμο. Μην χάσετε την ευκαιρία!.
Τύποι δεδομένων στο MySQL
Κάθε φορά που πρέπει να δημιουργήσουμε έναν πίνακα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αποθήκευση δεδομένων για μια εφαρμογή, πρέπει να ξέρουμε πώς να προσδιορίσουμε τι είδους δεδομένα μας βοηθούν να αποθηκεύσουμε καλύτερα όλα όσα χρειαζόμαστε για αρχειοθέτηση. Μπορούμε να επιλέξουμε μεταξύ τριών: αριθμητικά δεδομένα, συμβολοσειρές (αλφαριθμητικά) και ημερομηνίες και ώρες.
Σε αυτά τα πεδία των πινάκων MYSQL έχουμε τη δυνατότητα να επιλέξουμε μεταξύ τριών τύπων περιεχομένου και παρόλο που φαίνεται προφανές, καθορίστε πού θα στείλουμε τα δεδομένα μας, σε ποιον τύπο ομάδας θα ανήκει ο αποθηκευτικός χώρος, εδώ έχουμε ένα παράδειγμα για να βάλουμε τον εαυτό μας στο πλαίσιο: ναι χρειαζόμαστε ένα πεδίο με το οποίο μπορούμε να αποθηκεύσουμε την ηλικία ενός ατόμου, τότε θα ήταν ένα πεδίο αριθμητικών δεδομένων.
Αλλά πριν συνεχίσω να εξηγώ, ξέρετε τι είναι η MySQL; Είναι γνωστό ως ένας από τους πιο διαδεδομένους διαχειριστές βάσεων δεδομένων ανοιχτού κώδικα στον κόσμο. Για να έχουμε μια ιδέα για το πόσο δημοφιλές είναι, θα σας πούμε ότι: Το WordPress είναι ο διαχειριστής διαφορετικών τύπων περιεχομένου, που υπάρχει από το 2003, και ότι περίπου το 55% έως 60% των ιστοσελίδων που υπάρχουν, δημιουργούνται χάρη σε αυτό και χρησιμοποιεί τη MySQL ως βάση δεδομένων, οπότε αυτό αποδεικνύει πόσο χρήσιμο μπορεί να είναι και το εύρος που έχει.
Η MySQL ανήκει στην εταιρεία Oracle Corporation, η οποία ήταν υπεύθυνη για την αγορά της το 2010. Αυτός ο διαχειριστής έχει πολλαπλές χρήσεις, όπως: πρακτικές, εκτέλεση εγκαταστάσεων, τροποποίηση ιστοσελίδων, ανάγνωση δεδομένων, μεταξύ άλλων.
Αυτό το πρόγραμμα οδήγησης μπορεί να μεταφορτωθεί εύκολα και έχει διάφορες εκδόσεις ανάλογα με τα Windows που χρησιμοποιείτε, με τον ίδιο τρόπο, είναι πολύ εύκολο να το εγκαταστήσετε.
Η συντριπτική πλειοψηφία των προγραμμάτων οδήγησης βάσεων δεδομένων χρησιμοποιείται μέσω μιας γλώσσας προγραμματισμού. Ας πούμε ότι για παράδειγμα, οι πληροφορίες που έχουμε στους υπολογιστές μας είναι διαθέσιμες στη βάση δεδομένων, αλλά όταν χρειάζεται να τις δούμε και να τις διαχειριστούμε, χρησιμοποιεί μια γλώσσα προγραμματισμού. Στην περίπτωση της MySQL, συνοδεύεται από php, η οποία είναι γνωστή ως γλώσσα ανάπτυξης ιστοσελίδων, η ίδια με την οποία αναπτύσσεται το WordPress.
Υποθέτουμε ότι μπορούμε να προτείνουμε, για ταχύτητα, τη λήψη του εργαλείου XAMPP, το οποίο είναι διαθέσιμο για διάφορες εκδόσεις των Windows. Το XAMPP έρχεται με μια σειρά εξαρτημάτων, μεταξύ των οποίων έχουμε:
- Apache: Αυτό θα ήταν διακομιστής ιστού.
- PHP: Η γλώσσα ανάπτυξης ιστοσελίδων.
- Fillezilla: Είναι υπεύθυνος για την κινητοποίηση των αρχείων.
- Ερμής: Είναι ο διακομιστής αλληλογραφίας, ο οποίος έχει σκοπό να κάνει τις δοκιμές.
- MySQL: Όπως αναφέραμε νωρίτερα, είναι ο διακομιστής βάσης δεδομένων.
Μετά την εγκατάσταση του XAMPP, θα μπορείτε να απολαύσετε όλα αυτά τα στοιχεία, συμπεριλαμβανομένου του MySQL, το οποίο μπορείτε να ξεκινήσετε απευθείας και να το συνδέσετε στη γραφική διεπαφή, γι 'αυτό και το XAMPP είναι εξαιρετικά χρήσιμο, εκτός από τα άλλα συστατικά.
Έχοντας όλα αυτά σαφή, θέλαμε να εξηγήσουμε ότι μέσα στις επιλογές μας για τύπους πινάκων για την αποθήκευση των δεδομένων μας, και μιλώντας για το πεδίο αριθμητικών δεδομένων, μέσα σε αυτό έχουμε άλλους τύπους και πρέπει να γνωρίζουμε ποιος θα ήταν ο καλύτερος, ποιος θα θα μας δώσει την ευκαιρία να καταναλώσουμε λιγότερο φυσικό χώρο αποθήκευσης και θα μας δώσει την ευκαιρία των δεδομένων που ελπίζουμε να αποθηκεύσουμε σε αυτόν τον τομέα. Ο μόνος τρόπος για να κατανοήσουμε αυτές τις ερωτήσεις είναι οι διαφορετικοί τύποι δεδομένων που μας παρέχει η MySQL, παρακάτω θα παρέχουμε αυτές τις πληροφορίες για να κατανοήσουμε τις καταλληλότερες χρήσεις κάθε ομάδας.
Σας προσκαλούμε να δείτε ένα εντατικό μάθημα σχετικά με τους τύπους δεδομένων στο MySQL και όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε σχετικά, στο παρακάτω βίντεο. Μην χάσετε την ευκαιρία να μάθετε!:
Αριθμητικά δεδομένα
Η διαφορά που θα μπορούσαμε να βρούμε μεταξύ ενός τύπου δεδομένων και ενός άλλου στο MySQL είναι απλώς το εύρος τιμών που μπορεί να περιέχει. Μέσα στα αριθμητικά δεδομένα πρέπει να δούμε ότι μπορούμε να διακρίνουμε δύο μεγάλους κλάδους: ακέραιους και δεκαδικούς. Τώρα, θα θέλαμε να εξηγήσουμε τους τύπους αριθμητικών δεδομένων που μπορούμε να έχουμε ανάλογα με την κατάσταση που μας παρουσιάζεται και τι χρειαζόμαστε:
Αριθμητικοί ακέραιοι
Το πρώτο πράγμα που θέλουμε να εξηγήσουμε σε αυτό το σημείο είναι ότι οι επιλογές που έχουμε για να αποθηκεύσουμε αυτόν τον τύπο δεδομένων θα είναι ηλικίες, ποσότητες και μεγέθη χωρίς δεκαδικά ψηφία. Θα θέλαμε επίσης να παρουσιάσουμε ένα παράδειγμα για να κατανοήσουμε καλύτερα τι είδους δεδομένα πρέπει να επιλέξουμε για κάθε πεδίο:
Παρουσιάζουμε το TINYINT, έναν τύπο δεδομένων που μας επιτρέπει να αποθηκεύσουμε μια μέγιστη τιμή 127. Επομένως, εάν χρειαστεί να ορίσουμε ένα πεδίο για την ηλικία των χρηστών μας, αυτό είναι αυτό που θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε, επειδή το φυσιολογικό εύρος ηλικίας είναι εντός αυτού του αριθμού , και αν δεν ζούμε στην εποχή της βιβλικής Παλαιάς Διαθήκης, κανείς δεν ξεπέρασε βιολογικά αυτόν τον αριθμό. Έτσι, όχι, αυτός ο τύπος δεδομένων δεν μας επιτρέπει να αποθηκεύσουμε 567, για παράδειγμα, ούτε 128, αν το όριο φτάσει τα 127.
Τώρα, αν θέλουμε να ορίσουμε ένα πεδίο για ένα αναγνωριστικό μιας μεγάλης αγοράς για να πουλήσει χιλιάδες διαφορετικά και ποικίλα πράγματα, αυτό θα άλλαζε εκθετικά, σαφώς το TINYINT δεν μας εξυπηρετεί πλέον, εκτός από αυτό θα πρέπει να γνωρίζουμε με ακρίβεια την ποσότητα των αντικειμένων πουλάει, αλλά όχι μόνο με αυτά που έχουμε αυτή τη στιγμή, αλλά προσπαθώντας να κάνουμε μια πρόβλεψη για το εγγύς μέλλον μας, με αυτόν τον τρόπο το σύστημα αποθήκευσης μας δεν θα καταστεί γρήγορα παρωχημένο.
Θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε κάτι σαν το SMALLINT που θα μας επιτρέψει να αριθμούμε έως και 32,000 άρθρα, αλλά αν αλλάξουμε το παράδειγμα και μεταβούμε από την αγορά σε πεδίο ταυτότητας που θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί για τον πίνακα πελατών μιας τηλεφωνικής εταιρείας με 5 εκατομμύρια χρήστες, δεν θα μπορούσε πλέον να έχει SMALLINT, αλλά κάποια άλλα όπως το MEDIUMINT, και συνεχίζουμε, στην περίπτωση που η εταιρεία μας είχε 200 εκατομμύρια πελάτες, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ένα πεδίο τύπου INT. Το ζήτημα αλλάζει στην περίπτωση του να γίνει ιδιότροπος και να θέλουμε να ορίσουμε ένα πεδίο που προσδιορίζει κάθε άνθρωπο που ζει στον πλανήτη γη, τότε θα πρέπει να ζητήσουμε βοήθεια από ένα BIGNIT πεδίο, αφού ο τύπος INT επιτρέπει μόνο έως δύο χιλιάδες εκατομμύρια διαφορετικά κομμάτια δεδομένων, και αυτό σαφώς δεν θα έφτανε σε εμάς.
Θέλουμε επίσης να επιβεβαιώσουμε την ύπαρξη αρνητικών τιμών, τις οποίες θα μπορούσαμε να βρούμε όταν θέλουμε να αποθηκεύσουμε τη βαθμολογία ενός παιχνιδιού ή το σημείο κάτω από το μηδέν που θα μπορούσε να επισημάνει ένας πίνακας, μεταξύ άλλων.
Ανυπόγραφες τιμές
Ας το δούμε με αυτόν τον τρόπο: η αρνητική ηλικία δεν θα είχε καθόλου νόημα. Εάν υπάρχει η δυνατότητα διπλασιασμού του ορίου της μέγιστης θετικής τιμής κάθε δεδομένων εξαλείφοντας την πιθανότητα ότι το πεδίο αυτό μπορεί να αποθηκεύσει αρνητικές τιμές, θα διπλασιάσουμε το θετικό όριο αποθήκευσης και το πεδίο τύπου TINYINT που κανονικά επέτρεπε να αποθηκεύει τιμές Από 127, τώρα θα σας επιτρέψει να αποθηκεύσετε τιμές από 0 έως 255.
Και πώς ορίζουμε ένα πεδίο που δεν έχει σημάδι; Μέσω του τροποποιητή UNSIGNED μπορούμε να ορίσουμε ένα αριθμητικό πεδίο. Χρησιμοποιώντας αυτό θα πρέπει να βρούμε μια στήλη που διαβάζει Χαρακτηριστικά και την τιμή UNSIGNED και αυτό το πεδίο δεν μπορεί πλέον να περιέχει αρνητικές τιμές, διπλασιάζοντας έτσι τη χωρητικότητά του.
Αξίζει να αναφερθεί ότι είναι σημαντικό όταν ορίζουμε ένα πεδίο στη στήλη που θα βρούμε ως Μήκος να γράψουμε έναν αριθμό που να συμφωνεί με τη χωρητικότητα αποθήκευσης που μόλις επιλέξαμε. Συνεχίζοντας με το παράδειγμα ηλικίας, εάν δουλεύουμε με το TINYNIT, πρέπει να βάλουμε ένα τρί ως μήκος, όχι μεγαλύτερο ή μικρότερο αριθμό.
Αριθμοί με δεκαδικά ψηφία
Τιμές, μισθοί, ποσά τραπεζικού λογαριασμού, μεταξύ άλλων, μεταφερθήκαμε σε αριθμητικές τιμές με δεκαδικούς και αφήσαμε ολόκληρους αριθμούς πίσω, και παρά το γεγονός ότι αυτοί οι τύποι δεδομένων ονομάζονται "floating point" επειδή το κόμμα χωρίζει τον ακέραιο μέρος και το δεκαδικό μέρος, στην πραγματικότητα μεταξύ των τύπων δεδομένων MySQL, τα αποθηκεύει χωρίζοντάς τα με μια περίοδο. από εδώ θα έχουμε τρεις τύπους δεδομένων: FLOAT, DOUBLE και DECIMAL.
Το FLOAT θα μας επιτρέψει να αποθηκεύσουμε τουλάχιστον την τιμή -999.99 και το πολύ 999.99. Λάβετε υπόψη ότι το πρόσημο - δεν μετράει, αλλά το σημείο που τα χωρίζει, δηλαδή το δεκαδικό, ναι, γι 'αυτό θα ήταν έξι ψηφία συνολικά, αν και σημειώνουμε ότι δύο από αυτά είναι δεκαδικά. Αλλά έχουμε κάτι που ονομάζεται απλό εύρος ακριβείας, το οποίο μας αναγκάζει να έχουμε δεκαδικές ποσότητες μεταξύ 0 και 24.
Από την άλλη πλευρά, το DOUBLE, όντας διπλάσια ακρίβεια, επιτρέπει τον ορισμό των δεκαδικών ψηφίων μεταξύ 25 και 23. Η χρήση του FLOAT, που είναι απλή ακρίβεια, θα μπορούσε να προκαλέσει προβλήματα στρογγυλοποίησης και απώλεια των υπολοίπων δεκαδικών ψηφίων. Αυτό που μένει να εξηγηθεί είναι το DECIMAL, το οποίο είναι το καλύτερο για την αποθήκευση νομισματικών αξιών όπου απαιτείται μικρότερο μήκος αλλά μέγιστη ακρίβεια, και χωρίς στρογγυλοποίηση, αυτός ο τύπος δεδομένων εκχωρεί ένα σταθερό πλάτος στον αριθμό που θα αποθηκευτεί. Τα μέγιστα συνολικά ψηφία για αυτόν τον τύπο δεδομένων είναι 64, εκ των οποίων τα 30 είναι ο μέγιστος επιτρεπόμενος δεκαδικός αριθμός, περισσότερο από αρκετά για την αποθήκευση τιμών, μισθών και νομισμάτων.
Αλφαριθμητικά δεδομένα
Τέλος αφήνουμε την κατηγορία των αριθμητικών δεδομένων για να εισάγουμε ένα νέο. Εδώ θα μιλήσουμε για την αποθήκευση συμβολοσειρών χαρακτήρων, για να το εξηγήσουμε καλύτερα, και μεταξύ των τύπων δεδομένων στο MySQL έχουμε τα εξής: CHAR, VARCHAR, BINARY, VARBINARY, TINYBLOB, TINYTEXT, BLOB, TEXT, MEDIUMBLOB, MEDIUMTEXT, LONGBLOB, LONGTEXT, ENUM και SET, το καθένα έχει τα δικά του χαρακτηριστικά και τα δικά του πλεονεκτήματα ανάλογα με τα δεδομένα που θέλουμε να αποθηκεύσουμε.
Δεδομένα ημερομηνίας και ώρας
Αυτή θα ήταν η τελευταία μας κατηγορία όταν πρόκειται για τύπους δεδομένων στο MYSQL. Θα δούμε ότι έχουμε αρκετές επιλογές για την αποθήκευση των αναφερόμενων δεδομένων, ημερομηνιών και ωρών, βλέποντας τη διαφορά μεταξύ του ενός και του άλλου και των κύριων χρήσεών τους, με αυτόν τον τρόπο θα μπορούμε να επιλέγουμε τον κατάλληλο τύπο δεδομένων σε κάθε περίπτωση.
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ
Αυτός ο τύπος δεδομένων στο MySQL μας επιτρέπει να αποθηκεύουμε ημερομηνίες όπου τα πρώτα τέσσερα ψηφία ανήκουν στο έτος, τα επόμενα δύο στον μήνα και τα δύο τελευταία στην ημέρα, αν και στις ισπανόφωνες χώρες έχουμε συνηθίσει να παραγγέλνουμε τις ημερομηνίες πρώτα την ημέρα, στη συνέχεια για το μήνα και στη συνέχεια για το έτος, για το MYSQL είναι εντελώς το αντίθετο.
Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι όταν διαβάζουμε ένα πεδίο DATE, αν και εμφανίζεται με παύλες που χωρίζουν το έτος από τον μήνα και τον μήνα από την ημέρα, όταν εισάγουμε αυτά τα δεδομένα μας επιτρέπει να κάνουμε τα πάντα συνεχόμενα, για παράδειγμα, μπορούμε να το δούμε όπως αυτό: 2018-06-04 και εισαγάγετέ το έτσι 20180604. Το εύρος ημερομηνιών που μας επιτρέπει ο χειρισμός DATE είναι 1000-01-01 έως 9999-12-31.
Αν δεν έχουμε κάτι να κάνουμε με ένα γεγονός που συνέβη πριν από δύο χιλιάδες χρόνια και χρειαστεί να το εκθέσουμε, δεν θα έχουμε κανένα πρόβλημα με αυτήν τη μορφή. από την άλλη πλευρά, με το βλέμμα στο μέλλον έχουμε περισσότερες ευκαιρίες, αφού με αυτό το σχήμα φτάσαμε σχεδόν στο έτος 10,000.
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΩΡΑ
Έχοντας ένα πεδίο καθορισμένο ως DATETIME θα μας επιτρέψει να αποθηκεύσουμε πληροφορίες όχι για μια ημερομηνία, αλλά για μια στιγμή, μια στιγμή του χρόνου, εκτός από την ημερομηνία, και το πρόγραμμά του, πρώτα θα είχαμε το έτος, μετά τον μήνα, στη συνέχεια την ημέρα , τότε θα είχαμε επίσης την ώρα, τα λεπτά, ακόμη και τα δευτερόλεπτα, η μορφή μοιάζει με αυτήν:
- ΕΕΕΕ- ΜΜ- ΗΗ ΗΗ: ΜΜ: SS
Το τμήμα ημερομηνίας έχει ένα εύρος παρόμοιο με αυτό του τύπου DATE (10,000 χρόνια), δηλαδή, από 1000-01-01 έως 9999-12-31. Το μέρος του προγράμματος θα έχει ως εξής: από τις 00:00:00 έως τις 23:53:53. Όλα ολοκληρωμένα θα μοιάζουν με αυτό: 1000-01-01 00:00:00 έως 9999-12-31 23:59:59.
TIME
Εδώ επιτρέπεται να αποθηκεύουμε ώρες, λεπτά και δευτερόλεπτα, και ναι, το έκανε και ο προηγούμενος τύπος δεδομένων, αλλά με το ΧΡΟΝΟ έχουμε ένα επιτρεπόμενο εύρος που κυμαίνεται από: -839: 59: 59 έως 839: 59: 59; αυτό θα εκτείνεται περίπου 35 ημέρες πέρα δώθε σε μια τρέχουσα ημερομηνία. Αυτός ο τύπος δεδομένων είναι ιδανικός για τον υπολογισμό των χρόνων που έχουν περάσει μεταξύ δύο κοντινών στιγμών.
ΧΡΟΝΟΣΗΜΑ
Εδώ έχουμε έναν τύπο δεδομένων που θα μπορούσε να μοιάζει πολύ με το DATETIME αλλά η μορφή και το εύρος του είναι διαφορετικά, αν και είναι ακόμα χρήσιμο να αποθηκεύσετε μια ημερομηνία και μια ώρα. Με το πεδίο αυτής της μορφής μπορούν να μας παρουσιαστούν τρεις επιλογές, η πρώτη είναι: ΕΕΕΕ-ΜΜ-ΗΗ HH: MM: SS, η δεύτερη είναι: YYYY-MM-DD, και η τρίτη είναι πιο απλή: YY-MM-DD Το
Εδώ έχουμε τη δυνατότητα να έχουμε πιθανό μήκος 14, 8 ή 6 ψηφίων, όλα εξαρτώνται από τις πληροφορίες που παρέχουμε. Αυτή η μορφή δεν είναι ούτε τόσο ιστορική ούτε τόσο φουτουριστική όσο οι άλλες, αφού το εύρος που χειρίζεται αυτό το πεδίο πηγαίνει μόνο από το 1970-01-01 έως το έτος 2037.
Επιπλέον, ως αξιοπερίεργο γεγονός, μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι η τιμή του ενημερώνεται αυτόματα κάθε φορά που μια εγγραφή εισάγεται ή ενημερώνεται, με αυτόν τον τρόπο θα διατηρούμε πάντα σε αυτό το πεδίο την ημερομηνία και την ώρα της τελευταίας ενημέρωσης αυτών των δεδομένων, τα οποία είναι πραγματικά ιδανικό. να αναλάβει τον έλεγχο χωρίς να χρειάζεται να προγραμματίσει οτιδήποτε.
Αν θέλουμε να το ορίσουμε από το phpMyAdmin, το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να επιλέξουμε στα Χαρακτηριστικά την επιλογή που λέει "on update" CURRENT_TIMESTAMP και ως προεπιλεγμένη τιμή CURRENT_TIMESTAMP. Πεδίο του οποίου η τιμή μπορεί να ενημερωθεί αυτόματα κατά την εισαγωγή ή την τροποποίηση μιας εγγραφής.
ΕΤΟΣ
Σε περίπτωση που πρέπει να δούμε την ανάγκη να ορίσουμε ένα πεδίο ως ΕΤΟΣ, μπορούμε να αποθηκεύσουμε ένα χρόνο, χρησιμοποιώντας δύο, καθώς και τέσσερα ψηφία. Στην περίπτωση που το κάνουμε διψήφιο, από 70 έως 99 (έχοντας από 70 έως 99 θα καταλάβουμε ότι αυτά αντιστοιχούν στο εύρος των ετών από το 1970 έως το 1999, και αν έχουμε τα ψηφία από 00 έως 69 τότε μπορούμε κατανοώ ότι αναφέρεται στα έτη 2000 έως 2069), σε μια τέτοια περίπτωση παροχής τεσσάρων ψηφίων τότε θα διαπιστώναμε ότι το πιθανό εύρος θα επεκτεινόταν, μετά από 1901 έως 2155.
Έχουμε επίσης μια επιπλέον δυνατότητα, αν και δεν σχετίζεται με τύπους δεδομένων στο MySQL, αλλά σχετίζεται με ημερομηνίες και ώρες. Αυτή η επιπλέον δυνατότητα είναι να δημιουργήσετε μια τιμή χρονικής σήμανσης με τη συνάρτηση χρόνου PHP (πάλι θέλουμε να διευκρινίσουμε ότι δεν μιλάμε πλέον για MYSQL, αν και είναι έγκυρο να μπερδευόμαστε επειδή έχουμε αρκετά παρόμοια ονόματα).
Ούτως ή άλλως, θα μπορούσαμε να αποθηκεύσουμε αυτήν την τιμή σε ένα 10ψήφιο πεδίο INT, με αυτόν τον τρόπο, θα είναι πολύ απλό να παραγγείλουμε τις τιμές του πεδίου μας (μπορούμε να βάλουμε την ημερομηνία μιας είδησης ως παράδειγμα) και στη συνέχεια μπορεί να δείξει αυτήν την ημερομηνία μετατρέποντας την τιμή της χρονικής σήμανσης σε κάτι που μπορούμε να κάνουμε αναγνώσιμο χρησιμοποιώντας τις λειτουργίες χειρισμού ημερομηνιών της PHP.
Ελπίζω ότι με αυτό το άρθρο σχετικά με τους τύπους δεδομένων στο MySQL, καταφέραμε να κάνουμε αρκετά σαφή όλα όσα θέλαμε να εξηγήσουμε και ότι έχετε μάθει πώς να δημιουργείτε μια βάση δεδομένων και έναν πίνακα σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες μας, καθορίζοντας με απόλυτη ακρίβεια τα πεδία τους χρησιμοποιώντας τους ως τύπους δεδομένων και χαρακτηριστικών, επομένως, με την ικανότητα ή τις συνθήκες, να ξεκινήσουμε σωστά τον προγραμματισμό, έχοντας τώρα μια σαφή ιδέα για το τι ακριβώς μορφή θα χρειαστούμε, που ταιριάζει στις ανάγκες μας ανάλογα με το τι πρέπει να προγραμματίσουμε.
Σας προσκαλούμε να απολαύσετε ένα άλλο από τα άρθρα μας που σχετίζονται με τον προγραμματισμό: Πολυμορφισμός στον αντικειμενοστρεφή προγραμματισμό.